2- وضعیت صهیونیسم در جهان کنونی:
    جنبش صهیونیسم و پس از آن رژیم صهیونیستی، سررشته بزرگترین فاجعه برای مردم فلسطین و منطقه در نیم قرن حاضر بوده اند، عدم آگاهی دقیق از مسائل و اطلاعات مربوط به این رژیم، مانع بزرگی در برخورد مناسب و کارآمد با آن می گردد، به ویژه که اقدامات و مخاطرات دولت غاصب، بر کسی پوشیده نیست. برای بررسی حال و آینده صهیونیسم به نقطه آغازین و بزرگترین وجه اشتراک باز می گردیم، به هدفی که تمام گرایش ها بر سر آن به توافق رسیده اند: «انتقال کلیه یا بعضی از اعضای اقلیت های یهودی از کشورهای محل زیست شان و اسکان آنان در خارج اروپا، در فلسطین، با این شرط که ساکنان فلسطین از سرباز شوند.» این طرز تفکر در شعار دهان پر کن «سرزمین بدون ملت برای ملتی بدون سرزمین» به نمایش درآمد.
    حذف فیزیکی فلسطینی ها اینک به شکل پرداختن جبران های مالی و تشویق یا اجبار آنان به مهاجرت انجام می گیرد تا بتوان محدوده زمین ها را برای صهیونیست ها گسترش بخشید.(8)
    ساختار جامعه صهیونیستی از مهاجرین شکل گرفته است و تا کنون 40 درصد از یهودیان این کشور در دیگر کشورها به دنیا آمده اند. تفاوت این جامعه با دیگر جوامع مهاجر مانند آمریکا و استرالیا در این است که جامعه صهیونیستی منحصر به یهودیان است و مهاجران غیریهودی را در خود نمی پذیرد.(9)
    اسرائیل در عرف بین المللی، رژیم نژاد پرستی است، به طوری که سازمان ملل در قطعنامه 3379 سال 1975 م بر آن تصریح دارد «صهیونیسم یکی از اشکال نژادپرستی و تبعیض نژادی است.» (10)
    صهیونیسم هم اکنون خود را وارث جنبش آزادیبخش قومی می داند و اسرائیل ثمره و دستاورد آن است.
    طرح صهیونیستی عبارت از جذب یهودیان جهان و اسکان آنان در فلسطین به منظور تشکیل دولت یهودی است و سازمان صهیونیست ابزاری است برای اجرای این طرح که همانا تحقق بخشیدن به تئوری صهیونیست می باشد. این طرح به طور مرحله ای آغاز گردید و همچنان ادامه دارد.
    3- نقش رسانه ها در افکار عمومی:
    اگر امروز همه ما در یک جهان زندگی می کنیم این امر تا حد زیادی نتیجه برد جهانی رسانه های ارتباطی است. گفته شده است که کنترل خبرهای جهان توسط خبرگزاری های مهم غربی به گونه ای اجتناب ناپذیر به معنای تفوق دیدگاه های جهان اول در اطلاعاتی که انتقال داده می شود، است.(11)
    برخی نظریه پردازان ارتباطات بیان کرده اند که امروز جهان در دست کسی است که رسانه ها را در اختیار دارد. با رسانه ها می توان جامعه را جهت داد، مشتریان را وادار به خرید کرد و سیاست ها و استراتژی های بلند مدت خود را به راحتی جامه عمل پوشاند. (12)
    وسایل ارتباط جمعی و رسانه های گروهی که مجموعه رادیو، تلویزیون، مطبوعات، خبرگزاری ها، تلکس و... را دربرمی گیرد، در واقع بهترین و مدرن ترین وسیله ارتباط جوامع بشری با توجه به کثرت و پراکندگی آن ها در نقاط مختلف جهان می باشد. این وسایل، امروزه آنچنان دچار تحول گردیده اند که به واقع می توان گفت: جهان بشری را تحت تاثیر و نفوذ خود قرار داده، و دست یابی به اخبار، گزارشات و رویدادهای جهانی، فرصتی کمتر از زمان را می طلبد، زیرا که سرعت عمل این وسایل به قدری سریع و تند می باشد که در کوتاه ترین لحظات، رخدادهای گوناگون در سراسر جهان توسط آن ها منتشر می گردد.
    وسعت و گستردگی وسایل ارتباط جمعی و تبلیغی در جهان به شکلی است که به واقع سرتا سر کره زمین، زیر چتر و تحت پوشش این قبیل وسایل و دستگاه ها قرار گرفته که افزایش روز افزون آن ها، امروزه به نحو بارزی جلب نظر می کند.(13)
    بی شک رسانه ها نقش مهمی در افکار عمومی ایفا می کنند و حتی می توان با صراحت به این نکته اشاره کرد که با سلطه و هژمونی رسانه ها بر افکار عمومی اینک شاهد این هستیم که احساسات طرفدار اسرائیل در افکار عمومی و کنگره آمریکا هنوز حالت غالب و مسلط را دارد.(14) با چنین رویکردی می توان به بحث شیوه های سیطره صهیونیسم بر رسانه ها پرداخت.
    پی نوشتها
    8- عبدالوهاب المسیری، صهیونیسم، ترجمه لواء رودباری (موسسه چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه، 1374.)
    9- موسسه مطالعات فلسطین، سیاست و حکومت رژیم صهیونیستی (مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1377) ص .43
    10- همان، ص .73
    11- آنتونی گیدنز، جامعه شناسی، ترجمه منوچهر صبور (نشر نی) ص 591 - .595
    12- بن اچ بگدیکیان، انحصار رسانه ها، ترجمه داود حیدری (مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه ها.)
    13- توطئه جهانی، پیشین، ص .157
    14- لی اوبرین، سازمان های یهودیان آمریکا و اسرائیل، ترجمه ع ناصری (دفتر مطالعات سیاسی، 1369.)
رسالت ۳۰/۷/۸۶