مسلم است که سازنده فیلم باید برای فیلمی طرح و نقشه داشته باشد. این تصور ناشیانه است که برخی مثلا برای گرفتن یک پوزیشن روشنفکری ادعا می کنند که برای فیلمشان هیچ طرح و نقشه ای از پیش تعیین نکرده اند. حتی در شکلی از فیلمسازی مستند که به سینما وریته معروف است و فیلمساز سعی می کند در این شیوه فیلمسازی خود را از قیود انتخاب آگاهانه رها کند این خود همان طرح و نقشه ای است که از پیش برای کار خود در نظر گرفته است. بنابراین هیچکس نمی تواند ادعای خود را برای ساخت بدون تفکر فیلمش اثبات کند. البته ممکن است فردی خود را کودن یا احمق جلوه دهد که در این صورت اگر این کار آگاهانه و مغرضانه نباشد، چنین سفیهی چه جایگاهی می تواند برای مخاطب یا مدیر داشته باشد تا افسار اندیشه اش را به دست چنین فردی بسپارد؟