برای آنکه مدیری بتواند در عرصه جمهوری اسلامی موفق باشد و نظام و مملکت را حداقل یک گام به جلو ببرد باید علاوه بر خصوصیتهای دیگر چند ویژگی نیز داشته باشد:
اولا باید سالم باشد یعنی با دست کثیف نمی توان آلودگی ها را پاک کرد. باید هر مسئولیتی را که به عهده اش گذارند به عنوان یک امانت ببیند نه مقامی که خدا تنها او را لایق آن آفریده و بالاخره به آن رسیده است و بنابراین بیشترین بهره ها را از آن مخصوصا در بعد شخصی اش ببرد!!!
ثانیا باید برنامه داشته باشد. بدون یک برنامه دقیق و کارآمد ورود به هر عرصه ی مدیریتی اشتباه است. ظلم است. معنای ظلم را که می دانیم چیست: بکار بردن هر چیز در غیر محل آن! و "الملک یبقی مع الکفر و لایبقی مع الظلم" وقتی مدیری بدون برنامه مسئولیتی را بپذیرد در خوشبینانه ترین شکل مدت زمانی صرف خواهد شد تا او بتواند به یک برنامه اجرایی مفید دست یابد و این یعنی از دست دادن فرصت- هر قدر هم کم باشد زیاد است و در هدر دادن بیت المال اگر چه کمیت مهم است اما اصل هدر دادن آن ظلم است.
ثالثا مدیر باید قاطع باشد. مصلحت اندیشی هایی که متاسفانه بلای جان بسیاری از مسئولان ریز و درشت مملکت ما شده است و در بعضی اوقات باعث کم قدر شدن تعدادی از آنان در ذهن مردم شده است نشان می دهد که آنان از این ویژگی بی بهره اند. یکی از بازرترین ویژگی های لازم برای مدیریت قاطعیت است که نباید هرگز آن را از دست بدهند.
رابعا اطاعت از ولایت سرلوحه همه تصمیمات و اقداماتش باشد.پز و قیافه ولایتمداری که کاری را از پیش نمی بردُ جز ضربه زدن به آن! فاجعه بارترین مدیر در جمهوری اسلامی کسى است که حتی در ظاهر هم خود را مطیع ولایت فقیه نداند. البته هیچکس طرفدار اطاعت کورکورانه نیست اما او چگونه انتظار دارد در حکومتی که پایه هایش در دل مردمی قرار دارد که شیفته ولایت اند موفق باشد در حالی که او به راهی می رود که ولی فقیه به آن سو نمی رود.
خامسآ مدیر در جمهوری اسلامی باید متعهد باشد. تدین به تنهایی کاری نمی کند. او باید به مسئولیتی که می پذیرد هم متعهد باشد نه اینکه مثلآ با فرافکنی مسئولیت های خود را به دوش دیگران بیاندازد یا با عوامفریبی ناتوانی های خود را به گردن دیگران بیاویزد. حداقل تعهد آن است که هنگامی که متوجه می شود نمی تواند محض رضای خدا کنار بکشد. زمان به سرعت می گذرد و ما باید برای گذران آن به خداوند قهار پاسخگو باشیم. هرچه مقاممان بیشتر پاسخگویی مان سخت تر است.
سادسآ تخصص برای مسئولیتی که به عهده می گیرد از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. برخی گمان می کنند تخصص مورد نیاز برای مدیر توان مدیریتی است- خیر آیا هیچگاه کسی شام مهمانی اش را به یک بنا می دهد که بپزد؟!!! یا هیچ بیماری برای درمان به یک خیاط مراجعه می کند؟!!! یقینآ نه. اما متاسفانه و برای نمونه در کشور ما برای وظایف و مسئولیت های فرهنگی کسانی انتخاب می شوند که هیچ ارتباطی با موضوع فرهنگ ندارند! مثلآ شاید بدانید زمانی مدیریت کل نظارت و ارزشیابی سینمای کشور را یک دامپزشک به عهده گرفته بود بی هیچ سابقه ای در هیچ گوشه ای از سینما!!! در چنین وضعیتی از سینمای جمهوری اسلامی چه انتظاری می توان داشت؟
سابعآ مدیر باید مدیر باشد یعنی بتواند سازمانی که مسئولیتش را به عهده می گیرد اداره کند. سازمان هرچقدر بزرگتر باشد مدیریتش سخت تر است